Malowanie za pomocą szpachelki to technika zwana impasto, charakteryzuje się grubą fakturą i trójwymiarowością powierzchni. Już z daleka wskazuje
na ręczne wykonanie. Załamania powierzchni dają świetne warunki do
odbijania i załamywania się światła.
Szpachla malarska pozwala również uzyskać mocne odcięcia pomiędzy
poszczególnymi kolorami. Obrazy malowane w ten sposób sprawiają wrażenie płaskorzeźby.
Początki stosowania tej techniki można zaobserwować w twórczości
renesansowych malarzy weneckich – Tycjana i Tintoretta, potem także w
malarstwie barokowym, np. u Rubensa. Mimo, że początki sięgają aż XVI –
XVII wieku, to technika ta z powodzeniem praktykowana jest do dziś.